Nuk me çudisin aspak sulmet mediatike te ketyre tre diteve ndaj zv. kryeministres Senida Mesi. Ato jane te pritshme, per nje person qe eshte tashme ne detyren e numrit dy te ekzekutivit. Nuk ka asnje arsye pse te alarmohet, as ajo vete, e as te reagojne te tretet, per te dhene variantin e tyre te ngjarjeve, duke e kthyer ne nje cicmic mediatik, çdo akuze qe ngrihet ndaj saj, me analiza te sterzgjatura e te lodhshme, qe ne fund i mbushin mendjen vetem rrethit te ngushte te saj. Perderisa ka pranuar te hyje fillimisht ne jeten politike, mjaft te ndyre te ketij vendi, perderisa ka pranuar me pas edhe te ngjitet ne poste drejtuese, zonja Mesi duhet te kete konsideruar edhe “rrezikun“ e ekspozimit mediatik. Ajo vete duhet te kete rikaluar neper mendje te gjitha gafat e jetes apo karrieres se saj, te bashkeshortit apo edhe te familjareve qe natyrisht do te perdoren nga kundershtaret politike. Dhe mos harrojme se kjo eshte vetem nisja. “Jevgjit“, letra kryeministrit, apo familjaret e saj qe protestojne per nipin e tyre demokrat, jane vetem nxemje, krahasuar me çfare do vije pas. Sot kjo zonje, diku per nje fraze te pamatur, diku per nje veprim qe nuk varej nga ajo vete, po sulmohet fort. Ky eshte se pari nje mesim per vete ate, qe hipen ne trenin qeveritar, jo si nje pasagjere e thjeshte. Me gjasa edhe jo e pergatitur psikologjikisht. E njejta gje nuk mund te thuhet per sulmet qe vijne ne keto raste. Ata jane gjithmone te pergatitur, me fishek ne goje.