
E veçanta e Shkodrës qëndron në trashëgiminë e saj historike, kulturore dhe thelbin e saj arkitekturor të veçantë. Propozimi për një ndërtesë me mbi 30 kate nxit natyrshëm reflektime kritike:
Një ndërtesë e tillë mund të ndryshojë ndjeshëm peizazhin e Shkodrës, duke prishur koherencën vizuale dhe integritetin estetik. Ruajtja e trashëgimisë kulturore të Shkodrës është thelbësore. Në vitet e diktaturës, qendra historike u dëmtua rëndë, dhe pas viteve ’90, zona qendrore degradoi më tej. Futja e një strukture të lartë në qendër mund të rrezikojë më tej autenticitetin kulturor dhe gjurmët historike të qytetit tonë.
Integrimi i një ndërtese jashtëzakonisht të lartë paraqet sfida për strukturën ekzistuese urbane, mjedisin, kapacitetin, energjinë, burimet e nevojshme dhe infrastrukturën për të mbajtur një strukturë të tillë. Një strukturë e tillë bie ndesh me planet ekzistuese urbane dhe zhvillimore të Shkodrës. Duket si një propozim që vjen jashtë realitetit shkodran, një dëshirë apo ambicie e investitorit e pa konsultuar mirë në Shkodër.
Ne interes te zhvillimit te prones, investitori mund të mendonte një ndertesë qe i parshtatet planit vendor te Shkodres dhe qe lidhe Rozafën e vjetër me sheshin e degraduar të qendrës së Shkodrës.
Në kontekstin urban, nuk ekziston koncepti që mund të bëj ç’të dua me pronën time. Një projekt i tillë zhvillimor duhet të konsultohet dhe me komunitetin. Sigurimi i përfshirjes së palëve të interesuara për të matur preferencat dhe adresuar çështjet e mundshme është esencial.
Kryeministri përmendi se kjo do të jetë një ndërtesë ikonike e re në ansamblin e gjurmëve historike. Ndërsa kjo mund të jetë e vërtetë, qendra e qytetit nuk është vendndodhja ideale. Ashtu si Kulla e Stadiumit në Tiranë, le të jetë kjo Kulla e Stacionit të Trenit në Shkodër, apo Kulla Olimpike në Shkodër, apo Kulla e Parkut në Shkodër. Shkodres i mungon një stacion modern hekurudhor dhe nuk ka një kompleks qendrash sportive apo një park të gjelbër për fëmijët dhe qytetarët e Shkodrës.
Le të jetë projekti për një kullë të tillë qe sherben si force shtytëse për investime dhe bashkëpunim me qeverinë qendrore dhe lokale, e ndërtuar në një vendndodhje që i sjell përfitime qytetarëve, investitorëve privatë dhe shton një tjetër veçori ikonike arkitekturore në qytet.
Në një protestë të organizuar së fundmi në përgjigje të këtij propozimi, u shfaqën perspektiva të ndryshme. Disa e panë atë si një lëvizje politike, ndërsa të tjerë theksuan interesat fetare, disa te tjere futen korrupsionin, disa te tjere dallimet midis qytetarëve të vjetër dhe të rinj të Shkodrës.
Pikëpamjet e individëve të veçantë nuk duhet të na ndajnë, por të shërbejnë si një katalizator për angazhim të përbashkët dhe unitet brenda komunitetit tonë. Organizimet dhe reagimet paqesore jane nje dinamike shume e rendesishme per zhvillimin e Shkodres.
Në vend që të fragmentojnë shoqërinë tonë, këto diskutime duhet të na ndihmojnë drejt një vizioni të përbashkët për të ardhmen e Shkodrës, drejt një rrugë që bashkon banorët e Shkodrës në një qëndrim kolektiv kundër zhvillimeve që mund të komprometojnë trashëgiminë dhe identitetin tonë. Le t’i transformojmë këto momente diskutimi në mundësi për mirëkuptim të ndërsjellë dhe bashkëpunim, duke kultivuar një ndjenjë bashkësie që tejkalon interesat individuale dhe krijon një vizion harmonik dhe gjithëpërfshirës për qytetin tonë të dashur.