![](https://www.shkodraweb.com/wp-content/uploads/2024/05/alma-femijet-2024-1024x537.jpg?x28643)
“Lajmësi nuk preket”, është postulati që nga thellësitë e shekujve është ruajtur me fanatizëm. Sigurisht, ka edhe shprehje të tjera të kombeve të tjera, siç është edhe “Ambasciator’ non porta pena” që, për ta sjellë në kontekst të këtyre rreshtave, nuk mban përgjegjësi ai që sjell/shpërndan lajmin.
Orët e fundit, një ngjarje tragjike, ndoshta që ndeshet rrallë në jetën e një qyteti a shteti, ka tronditur Shkodrën. Ajo ka qenë dhe vijon të mbetet kryefjalë e thuajse të gjitha bisedave. Nga hamendësimet deri tek “siguria” për shkaqet dhe pasojat e ngjarjes, infektoi edhe mediat deri diku. Sepse edhe gazetarët janë pjesë e familjeve shqiptare.
Hap pas hapi, ngjarja e rëndë sillte detaje të ndryshme, të cilat, është detyra e mediave ti raportojnë. Edhe në këtë rast tragjik, është interes publik përcjellja e informacioneve, nëse është e mundur, sa më afër të vertetës. Ata që ndjekin mediat, të vjetrat apo të reja, duhet të kuptojnë diçka të thjeshtë: përgjithësisht, informacionet në ngjarje të tilla, nuk i prodhojnë gazetarët. I prodhojnë institucionet, kryesisht ligjzbatuese, që përmes lidhjeve që kanë gazetarët, u shpërndahen qytetarëve nga media të ndryshme.
Pyetja më normale është: a ka apo a duhet të ketë një filtër? Po, pa asnjë diskutim. E vërteta është kriteri kryesor, natyrisht pas interesit publik, i cili në ngjarjen tragjike të Shkodrës, është edhe sot mjaft i lartë. Ka edhe filtra të tjerë, të cilët detyrojnë mbrojtjen/ruajtjen e identitetit të të miturve por edhe viktimave në përgjithësi. Në ngjarjen fatkeqe të 2 majit 2024, përgjithësisht janë respektuar, me ndonjë përjashtim të vogël.
Por, nga ana tjetër, janë pikërisht dëgjuesit, shikuesit e lexuesit që shprehin pakënaqësi kur emrat e personave që kanë probleme me drejtësinë, jepen me iniciale apo fshihen pamjet e tyre nga foto apo video me efekt blur. Edhe në ngjarjen më të fundit, kështu ka ndodhur. Përjashtim, deri diku, po përbën një video e publikuar orët e fundit nga media tradicionale dhe të reja.
Në atë video, me gjasë, janë momentet e fundit të jetës tokësore për Almën dhe 3 fëmijët e saj. Përtej epilogut tragjik të tyre, të cilin të gjithë tashmë e dimë, në video nuk ka asgjë që nuk mund të transmetohet. Nuk ka asnjë veprim apo mosveprim që ngjallin ndjeshmëri teksa i sheh. Nga ana tjetër, kujtojmë se ato video nuk janë prodhuar/regjistruar nga mediat por nga kamera publike, aksesin tek të cilat e kanë agjensitë ligjzbatuese të këtij vendi. Me deshirën e tyre, këto pamje u janë shpërndarë mediave, ndoshta edhe me synime të tjera që lidhen me hetimet e kësaj ngjarje tragjike.
Nuk ka asnjë arsye logjike të hidhet vrer mbi gazetarët apo mediat, tradicionale apo të reja. Ata që kanë probleme me ndjeshmërinë e tyre, nuk janë të detyruar ti shohin videot apo fotot që kanë dalë apo mund të dalin në të ardhmen. Ndjeshmëritë nuk janë të njejta tek të gjithë njerëzit, siç edhe interesi për informacionin/lajmin nuk është i njëjtë. Këtë nuk arrin ta përcaktojë dot asnjë media, tradicionale apo e re, prandaj edhe rrjetet sociale të japin mundësinë të shohësh apo të mos shohësh, të lexosh apo të mos lexosh, të lejosh apo të bllokosh informacione të caktuara. /ShkodraWeb/