Shkodra pasuni kulturore.
Shkodra mikpritëse e Marubëve.
Shkodra e kuruar prej Idromenove.
Shkodra hapësinë e Fishtës, Mjedës.
Shkodra e teatrit “Migjeni”.
E plejadës së dhjetra krijuesve në letërsi dramatike, në regjisurë, në aktrim.
Asnjëherë Shkodra si e tillë nuk e ka luksin e përbuzjes, edhe kur dehun nga moria e aktiviteteve, nga mozaiku i pashoq kulturor, të ndjehet e bymuar deri në aq vetkënaqësi sa mos ti bajnë përshtypje… Mungesa e regjisorëve në Teatër…!!! Quo vadis!!!
Falë një eksperimenti somnabulesk, absurd, u “suprimua” roli i metodologjisë, i hullisë së krejt prodhimit teatror. ..Dhe vazhdon.. me një shkujdesje edhe në ditët në vazhdim…
-“Regjisorët e teatrit…!!
“Pfëëëf, kena projekte, s’kena kohë të tepërt..! Pfëëf regjisorët e teatrit..!” Regjisori nuk à një thatuq a trashaluq ekstravagand. Regjisori, à gjetja që sistemet dalluan si të domosdoshëm, e të pazëvendësueshëm. Këto sisteme i dhanë gjithë autoritetin e prijsit të krijimit skenik.
E kur ndodh të dallosh se kur një institucion ka mbrothësi a jo, atëhere të shfaqet autoriteti i titullarit. Jo mungesa, por humbja e autoritetit e “legenos”, institucionin. Regjisorët shkodranë janë treguar të mprehtë e aktiv.
Në mungesë të bujarisë së institucioneve lokale, kanë kapërdi në rremba të venave për shkodrën, mospërfilljen institucionale lokale; mungesën e ftesave për realizime teatrore; kanë kapërdi, kapardisjen institucionale lokale me regjisorë bujtës në vend të tyre; kanë kapërdi mungesën e vlerësimit edhe në përvjetorët e tyne; kanë demostru kulturë Shkodre, vetëm shkodre dhe sapo thirrja institucionale, konkuruese për realizime skenike për vitin në vazhdim u bë publike, lanë veten si njerez prej mishi e gjaku dhe veshën uniformat profesionale e dorëzuan projektet e tyre.
Historia nuk u përsërit, u zgjat, në të njëjtën vazhdë të përçmimit. Projektet e regjisorëve shkodranë, u hodhën. Fituan regjisorët bujtës. Jo pak, por katër.
Shkodra nuk e pati fat as këtë vit që të paktën një regjisor shkodran, qoftë edhe i pafat e mediokër krahasuar me fituesit të ngjitëte në skenën e shkodrës tij, një shfaqje.
Regjisor teatri nuk à si fidanet! À metodologji që nuk e zëvendëson as një regjisor i ri a në sprovë. Regjisori à hulli. À profili që mbart traditën, që i jep jetë ndryshimeve estetike; E ktë autoritet nuk mbajnë as bujtësit,kurrë, e as të rinjtë, çka në prespektivë duhen vetëm përkrahur..
“Të mëdhenjtë” e institucioneve lokale, bajnë sikur nuk i njohin edhe pse hijet e pandashme të regjisorëve shkodranë, i ndjekin..si “thakët e kapuna pas opingës së Mujit”, sikur, në epos,
Jo, joo si emna, në djall emnat,
Kontributet!! E tyne!! Sakrificat, e realizimeve…si në vitet e mbrapshta, për kulturën: 1991/ 1992..1997/1998/1999.. edhe pse sjellësa të trofeve mbarëkombëtare, nga konkurimet !..
E kur regjisori, me projektin e Henrik Ibsenit të skualifikuar për hir të projekteve tramundanë, të regjisorëve bujtës, e prek në çdo cep Shkodrën e Teatrit, t’ përulun në mëshirën e bujtësve…ec i paangazhuar, i papërfillun nga institucionet lokale, madje edhe i përjashtuar nga komunikimi, fryma i ndalet.
Jo fiziologjikisht, as estetikisht,.. butaforikisht! Teatri prej ma shumë se një viti e gjysëm.. Hesht. Këtë luks kush e do..! Gjykimi se dyert e teatrit mbeten hapur nga aktivitetet që në fakt janë për tu vlerësuar e çmuar..çalon..
Sepse, institucioni “Migjeni” quhet TEATËR..jo sallon multiartistik !!! E teatri à landë e landa à letërsi dramatike, mbi të cilën duhet të punojnë sot ma shumë se kurrë, brezi i aktorëve, të teatrit. Këta kanë dëshmuar se e mbajnë me kurajo e aftësi Teatrin e Shkodrës. Puna i jep lavd, e jo pritja madhështore shumë mujore e regjisorëve bujtës. Ata, bujtësit, mund të kenë punë tjera, ata mund të jenë në të drejtën e tyre…Ndërsa, regjisorët shkodranë të skualifikuar e të përbuzun… Ndërsa Teatri hesht. Ndihen në faj.
..dhe regjisorët kanë turp! …që asnjë metodologji estetike, a filozofike, asnjë shteg imagjinate sado i zhdërvjellt e fantazist nuk i qet në rrugën e përtej përbuzjes institucionale drejt Teatrit që jetë ka, – shfaqjen teatrore..! ndryshe, à i mekun. E në fakt,..veç hesht, hesht e pret..
Kanë të drejtë regjisorët shkodranë? Institucionalisht, jo! I kanë skualifikuar…edhe pse skualioni i të rinjve à “stand by” dhe presin..presin jo pak, me muaj..!! Si shkodranë,..po. Kultura shkodrane, ndryshe fati i regjisorëve, à vet sedra që rreh si arteriet, herë- herë me tis të skuqun… /Nga Arben HAVERI, regjisor, dërguar për botim në ShkodraWeb/
