Albert Veliu është një person me precedent penalë, kumarxhi, i dënuar, problematik në lagje… Jetmir Olldashi është një person i dhunshëm, i shoqëruar disa herë në komisariat për shunë në familje. Madje, i publikohet edhe një njoftim gjykate i vitt 2017 për një urdhër- mbrojtje për bashkëshorten e tij, të cilës i përmendin edhe emrin.
Në fakt, është një metodë e njohur ajo e denigrimit deri në linçim të denoncuesve. Kur çeshtjet mbërrinin në gjykatë, ishte metoda më e preferuar e mafiozëve të njohur për të bërë “nul” akuzat që i vinin nga bashkëpunëtorë të penduar. Të paktën nga koha e Al Capone e këtej, kështu ka ndodhur. Me të tilla sulme, synphet dekurajimi deri në heshtje të plotë i denoncuesve por edhe zhvendosja e vëmendjes nga thelbi i cështjes.
Në fakt kjo sjellje që po kthehet në “plan pune”nga media pranë qeverisë, bie ndesh në frymë dhe në gërme me legjislacionin shqiptar. Aq më shumë, në rastet e denoncimit nga brenda të krimit dhe organizatave kriminale apo edhe me mbrojtjen e dëshmitarëve të penduar. Statusi i “të penduarit” i jepet personave që kanë bërë krime për vete, por pranojnë të bashkëpunojnë me drejtësinë e në interes të saj. A mund të klasifikohet si i tillë Albert Veliu? Në një shtet normal, do ti propozohej një bashkëpunim i tillë dhe do të merrej në mbrojtje familjarisht. Por jemi në Shqipëri dhe natyrisht, ai duhet denigruar për ti ulur vlerën si dëshmitar- denoncues për vëllanë e ministrit të brendshëm.
Në të njëjtën linjë edhe gazetari investigativ Jetmir Olldashi. Edhe pse ka shumë vite në profesion, atij i kujtohet një aspekt që nuk ka lidhje fare me profesionin dhe me punën që e nxorri në ballë: është i dhunshëm me bashkëshorten. Por aq i dhunshëm sa ka përfunduar shpesh në polici dhe madje…dëgjoni…dëgjoni bashkëshortja (e cila përmendet edhe me emër) ka marrë një urdhër- mbrojtje nga gjykata!
E gjithë këto zbulime për këtë gazetar i ka bërë dora e një gazetari tjetër që edhe ai do të ketë fatin e Jetmirit, nëse do të guxojë të ngatërrohet me “të pushtetshmit” dhe kuptohet…përmes dorës së një gazetari të rradhës. Në një shtet nornal, gazetari Olldashi do të merrej nën mbrojtje familjarisht, madje edhe gruaja apo ish- gruaja me urdhër- mbrojtje. E në vende të tjera, mbase mund të quhej simbol i gazetarisë së guximshme, do të propozohej për ndënjë titull nderi e kështu…
Por Olldashi duhet denigruar, duhet gërmuar tek e kaluara, mundësisht ti zbulohen edhe “ëndrrat e errëta” që mund të ketë parë ose ka ndërmend të shohë nga sot e në vijim. Sepse ai ka guxuar të kalojë “vijën e kuqe”, nuk ka rëndësi kush është në pushtet pasi vija që nuk duhet kaluar është gjithmonë e kuqe.
Ka edhe një mesazh më të frikshëm që trajtime të tilla për dëshmitarë e gazetarë tentojnë të përcjellin për publikun. Së pari një mesazh për gazetarët , ata që guxojnë të gërmojnë në jetët e personave publikë të veshur me pushtet: Kujdes sepse mund të keni fatin e jetmirëve sepse patjetër në ndonjë skutë të jetës keni diçka që po të zbulohet, nuk ju bën të ndjeheni mirë. E së dyti, një mesazh për qytetarët e thjeshtë që, kur nuk kursejmë as “pushtetin e katërt”, as gazetarët, ju jeni më të vegjël e më të pafuqishëm se milingonat apo buburrecat.
Morali…?! Nuk e di të vë apo jo emrin në fund të këtyre rreshtave! Megjithëse të gjithë e dinë e kujt është kjo hapësirë në internet… /Nga Blerti DELIJA/
