I dashtun Ilirian!
Unë dhe ti nuk njihemi nga afër. Më duket se njëherë, kur ti ishe i vogël, jemi taku. Beni, babai yt të mbante për dore. Që nga dita që kam mësuar se ti je djali i Benit, kam ndjerë keqardhje dyfishe për ty dhe historinë ku tashmë ti je përfshirë.
Benin, unë por edhe kolegët e mijë gazetarë, e njohim prej vitesh. Atëherë kur për shkak të profesionit, takoheshin shpesh, gati ditë për ditë, rrugëve të Shkodrës. Personalisht, unë por edhe kolegë të mijë, kemi patur dhe vazhdojmë të kemi përshtypje shumë pozitive.
Jeta e babait tënd, rrjedhimisht e jotja dhe e familjes tënde, nuk ka qenë e lehtë. Flas në kuptimin ekonomik, siç e kanë jo të lehtë shumica e shqiptarëve, edhe ky që po shkruan këto rreshta. Para shumë vitesh, rastisi ti tregoi babait tënd një rast, kur im bir ishte i sëmurë dhe që të merrej shërbimi, duhej paguar 2 mijë deri në 5 mijë lekë infermieri. Të njëjtën gjë, për djalin e tij, më tregoi edhe Beni. Nuk e di nëse ke qenë i sëmurë asokohe, por ti dhe djali im keni të njëjtën moshë.
Çdokush në këtë jetë, në këtë botë, gabon. Gabon pavarësisht moshës apo dhe pozicionit që ka. Sepse të gabosh, është njerëzore. Të gabosh në moshën tënde, ndodh shpesh, ndodh kudo. Gabimi yt është i rëndë, është faj dhe të vë para përgjegjësisë ligjore. Por nuk është gabim i parikuperueshëm.
Ilirian,
Vetëm ti e di të vërtetën e asaj ngjarje, çfarë të shtyu apo nxiti të ndërmarrësh një veprim ekstrem. Të paktën kështu thotë policia dhe fshehja jote nga Drejtësia, këtë aludon. E di që nuk është e lehtë, e di se përballja me Drejtësinë të ngjall frikë. Por nuk mund të kalosh gjithë jetën duke iu shmangur asaj, sidomos në një moshë kur nis e ndërton ëndrrat e tua.
Sot kam parë Benin, babanë tënd e shokun tim të dikurshëm, të derdh lot. Të jesh i sigurtë se nuk ka njeri në këtë botë që të do më shumë se prindi yt, babai apo nëna. Një baba, nuk e ka të lehtë ti thotë birit të vet dorëzohu, duke ditur se duhet të përballet me Drejtësinë për veprime të rënda. Por babai yt e kupton se është e vetmja rrugë të përballesh, me burrëri dhe me çdo çmim, me atë që në rrethana të caktuara, ke bërë.
Ilirian,
Ti duhet të dorëzohesh! Jo vetëm për vete dhe për ato që u përpoqa të shkruaj më sipër. Ti duhet të dorëzohesh edhe për babanë tënd, Benin. Ai nuk e ka të lehtë të të kërkojë të dorëzohesh, por e kupton se është e vetmja rrugë e arsyeshme.
Ti je i ri, e ke jetën përpara. Ke kohë të shlyesh edhe këtë gabim, nëse vërtetë e ke bërë. Ndoshta ke edhe të vertetn tënde, të cilën duhet ta tregosh.
Beni, tregoi sot para gazetarëve, se ishte gati të filloje Akademinë e Rendit, të vazhdoje rrugën që ndërpreu babai yt. Ishin arsyet ekonomike, si shumë shqiptarë të tjerë, që e detyruan të merrte rrugën e emigracionit. Për të ofruar një jetë më të mirë ty dhe familjes.
Ilirjan, askush nuk mund të të japë një këshillë më të mirë se babai yt. Dëgjoje këshillën e tij! Riktheji krenarinë për ty dhe veten e tij! /Nga Blerti DELIJA/
