Është ndarë nga jeta Ali Bushati, një nga emrat më të shquar të volejbollit shkodran e shqiptar. Pjesë e brezit të artë të volejbollit shkodran e kombëtar, Ali Bushati spikati në ndeshje me ekipet shqiptare por edhe ato ndërkombëtare në kompeticione të ndryshme. Për talentin, përkushtimin dhe karrierën e shkëlqyer, Ali Bushati është nderuar me medalje e tituj të shumtë.
Për të gjithë ata që nuk e kanë njohur, po përcjellim më poshtë një shkrim të vitit 2018, me autor Besnik Rajti.
Ali Bushati është njëri nga volejbollistët më të famshëm të volejbollit shqiptar dhe atij shkodran në të gjitha kohërat. Ai është ikona e volejbollit shkodran me të cilin janë të lidhura të gjitha fitoret, dhe arritjet më të mëdha të Shkodrës “heroike” sidomos në vitet 60’, 70 të shekullit të kaluar kur Vllaznia e Shkodrës luftonte “dhëmb për dhëmb” me Dinamon e famshme të trajnerit legjendar Vangjel Koja.
Luftonte për të fituar titullin kampion në Shqipëri, titull që nuk e rrëmbeu asnjëherë për shkak të “makinës gjermane” të volejbollit shqiptar që marshonte pa u ndalur drejt titujve kampion kombëtar e Kupës së kampionëve të Europës nëpërmjet korifejve të volejbollit shqiptar.
Te tille ishin Ylli Shehu, Asllan Rusi, Dashamir Fagu (volejbollist i madh i “Partizanit” të Tiranës dhe përfaqësueses së Shqipërisë i marrë si huazim nga Dinamo për ndeshjet e Kupës së Kampioneve të Europës),Kreshnik Tartari, Anastas Panteqi, Enis Terihati, Kiço Lena, Rajmond Gjerazi, Shkëlzen Hoxha etj, të cilët i dhanë lavdinë në Europë, Shqipërisë në Bruksel të vitit 1972 ( 11-13 shkurt) duke u renditur të katërtit në Europë (pas kampiones së Europës “Spartak” Bërno, “AMVJ” Holandë dhe “Ruini” të Italisë).
Dhe Vllaznia me mjeshtrin e merituar të sportit në krye, Bushatin e papërsëritshëm u bënte ballë dinamovitëve të “rëndë” duke u renditur shpesh në vendin e dytë. Për rreth 14 vjet Vllaznia e Shkodrës me Aliun në krye u bë “armiku” numër 1 i kësaj skuadre të madhe. Në vitet 1967, 1969 dhe 1970 Vllaznia e Shkodrës fitoi tre Kupa Republike duke triumfuar ndaj Dinamos së Tiranës.
Fillesat sportive dhe formimi si volejbollist
Ali Bushati, kapiteni i madh i Vllaznisë së Shkodrës për shumë, vite filloi karrierën sportive në moshën 10- 12-vjeçare me futbollin kur luante me skuadrën e lagjes Perash në Shkodër dhe shkollës “1 Maj” ku trajner kishte mësuesin e edukimit fizik, trajnerin e mirënjohur të atletikës Feti Dizdari.
“Zumë vendin e parë –tregon Aliu ndonëse me vështrësi pasi ka kryer disa operacione në fyt- ku zumë vendin e parë në shkollat 7-vjeçare të asaj kohe. Unë merrja pjesë edhe në garat e atletikës dhe në basketboll. Në Spartakiadën e pionerëve në Durrës në vitin 1955, luajta si basketbollist”.
Në vitin 1956 ai nxiton për tu afirmuar në sport në teknikumin e fiskulturës “Vojo Kushi”në Tiranë, ku në vitin e dytë të shkollës shfaqet plot talent me skuadrat përfaqësuese të kësaj shkolle si në futboll, basketboll e volejboll në një radhë me sportistë të shquar si Fatmir Frashëri, Renato Radoja e tj.
Pas fundshkollës së Tiranës kthehet në Shkodër dhe 17 vjeç ingranohet me ekipin e parë të basketbollit dhe paralelisht luan edhe volejboll. Trajneri i volejbollit të Vllaznisë, Dan Doçi bën kërkesë dhe ngulmon tek trajneri i basketbollit Esat Haxhi që Aliu të kalonte tek volejbolli pasi vështronte ngultas tek ai, të ardhmen e volejbollit shkodran.
Dani kundroi tek ai përgatitjen e gjithëanshme fizike, teknikën e lartë, shkathtësinë, elasticititetin, intuitën, përqëndrimin, vizionin e lojës, papërkulshmërinë ndaj vështirësive, kërcyeshmërinëe dhe sidomos pregatitjen e shkëlqyer akrobatike.
“U futa në formacion dhe u bëra lojtari kryesor kryesor i Vllaznisë deri në vitin 1964 ku me kërkesën e gjeneral Petrit Dumes (ish-shef i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Shqiptare në atë kohë) më mobilizuan me Partizanin e Tiranës me trajner Andon Konën ku u afirmova plotësisht.
Në mënyrë të veçantë më trajtoj shumë mirë, i madhi i volejbollit shqiptar, trajneri im Petrit Murzaku. Dy herë dolëm në finale me Dinamon dhe kryesonim me sete dhe në të dyja ndeshjet Dinamo e Tiranës e përmbysi rezultatin në 3-2”- tregon Aliu.
Bushati ka zënë vendin e dytë dhe të tretë në Shqipëri në hedhje shtize dhe kërcim së larti për të rritur në vitet 1964-65.
Kariera e madhe
Aliu ka zhvilluar rreth 60 ndeshje ndërkombëtare (25 me ekipin përfaqësues) dhe nuk e harron ndeshjen e parë ndërkombëtare në vitin 1963, me ekipin kinez “Pai” në stadiumin “Qemal Stafa” në fushën pas portës nga kodrat e Liqenit Artificial, të cilën e humbën 3-2.
“Sapo u futa në ndeshje në pozicionin numër 4 në vend të Pëllumb Pelivani, Fatmir Meka më jep një top dhe unë e godita fort në vijën e parë. Atëherë Fatmiri më tha: “Tashti hyre në lojë”. Dhe vërtetë hyra bukur në lojë sepse kisha shumë emocion e mora krahë” – të rrëfen Bushati i madh i volejbollit.
Në vitin 1966 rikthehet në Shkodrën e tij të sportit, kulturës, emancipimit, mikpritjes dhe të traditës (të cilën nuk e ndrron me asnjë vend të botës) dhe e nxjerr nga kategoria e dytë në kategorinë e parë.
Për 7 vjet Vllaznia e Ali Bushatit (trajner-lojtar), Franc Jakovës (trajner) Tonin Fistanit, Sandër Palokës, Viktor Jubanit, Mark Grimcit, Xhelal Haxhit, Bato Lashovës etj rivalizojnë për titull me Dinamon.
Ai nuk e harron “finalen” e kampionatit kombëtar midis “Vllaznisë” e Dinamos në Shkodër në vitin 1972, kur Vllaznia shënonte pikën e 15-dhjetë dhe fitonte 3-2, por sekretari i ndeshjes kishte harruar të shënonte një pikë për Vllazninë. Gjyqtari i ndeshjes Dilaver Cara ish ulur prej kulle për të “verifikuar” pikët dhe në mënyrë paradoksale rinis lojën.
Dinamo fiton setin e pestë final 18-6 dhe të gjithë takimin 3-2. Dinamo e huazonte përherë në ndeshjet e Kupës së Kampioneve të Europës dhe në fitoret 3-0 kundër “Virtus” të Bolonjës dhe “Bloker” të Hagës në Tiranë i gjithë pallati i sportit “Partizani” bërtiste në himn: “Bushati, Bushati”.
“Me Virtusin e Bolonjës isha më i miri në fushë për të dyja skuadrat”- kujton ylli shkodran i atyre viteve. Aliu ka zhvilluar shumë ndeshje me përfaqësuesen, por me Rumaninë në Stamboll për kampionatin europian e quan një ndeshje të madhe. Padyshim, Bushati ka bërë epokë në volejbollin shkodran dhe mbetet figura më e madhe e këtij sporti në Shkodër.
Ai është fokusuar dhe zgjedhur në 10 figurat më të mëdha të shekullit të njëzet (natyrisht që është edhe sot në vitin e 12-të të shekullit të njëzetenjë). Njeriu i virtuozitetit të topit në rrjetë është futur në gjashtëshen shekullore të volejbollit shqiptar dhe renditet i katërti në Shqipëri pas Asllan Rusit, Dashamir Fagut dhe Petrit Murzakut.
Shpirti i lartë i garës, lufta e fortë sportive, egoja për fitore, vlerësimi maksimal për çdo ndeshje, lojtari me cilësi universale si shuter, pasues, organizator, njohës e veprues i shkëlqyer i bllokut, mbrojtës me cilësi të përkryera në vijën e dytë si dhe një realizues i përsosur i shërbimit tenis e me hark, përbëjnë arsenalin e gjërë që e bënë atë njerin nga figurat më të shquara të sportit shqiptar në vitet 60’-70’ të shekullit të kaluar.
“Dueti i famshëm Asllan Rusi-Ali Bushati i dy gjigandëve në përballjet në rrjetë ka qenë aq spektakolar por edhe aq miqësor nën rrjetë e pas takimeve të dy “metropoleve antagoniste” të majave të volejbollit shqiptar, Vllaznia e Dinamo në kohën e pakdritës së tunelit shqiptar” –tregonte pak kohë më parë trajneri më i famshëm shqiptar i volejbollit për femra Kreshnik Tartari, ky dinamovit i “pandreqshëm” për këtë dyshe mozaike e sociale.
Bushati ka qenë vendimtar në ngritjen dhe konsolidimin e volejbollit shkodran në përballjen me Tiranën pdinamon, partizanindhe 17 nëntorit, Korçën, Elbasanin, Vlorën etj.
Vlerësim
Mjeshtri i merituar i sportit, “Nderi i Sportit Shqiptar 2000” tashmë me rastin e 70-vjetorit të lindjes që i festohet sot në Shkodër është nderuar pak kohë më parë nga presidenti i Republikës zoti Bamir Topi me urdhërin “Mjeshtër i Madh i Punës” për meritat e tij të jashtëzakonshme për volejbollin shkodran e atij shqiptar.
Bashkëshortja e tij, Nurija tok me fëmijët e shkolluar të tij Senadën, Seatin dhe Elonën krenohen për bashkëshortin dhe babanë e tyre të dashur, shumë shoqëror e me sens humori.
Edhe Kreshnik Tartari, Hysen Domi, Gjergj Liqejza (Presidenti i Federatës Shqiptare të Volejbollit),Leonard Tase (sekretar i FSHV), Todi Driza, Franc Jakova, Viktor Jubani, Ylli Tomorri, Renato Radoja, Agim Fagu, Sabah Bizi, Muhamet Përmeti (Pata i mirënjohur ish-basketbollist e trajner i Partizanit e Dinamos), e shumë të tjerë figura të shquara të sportit shkodran e shqiptar e vlerësojnë shumë atë si njeri dhe sportist shembullor.
Figura më e madhe e trajningut të volejbollit shqiptar për meshkuj, ish-trajneri i Dinamos së madhe dhe përfaqësueses shqiptare për shumë dekada dhe njëkohësisht trajner i tij me Dinamon e përfaqësuesen shqiptare Vangjel Koja, e vlerëson kështu Ali Bushatin:
“Aliu nuk ishte vetëm lojtar i Vllaznisë së Shkodrës, ai ishte lojtar që u lind në Shkodër, u rrit dhe u zhvillu shumë tek klubi i Partizanit. Ai dha një kontribut shumë të çmuar në ekipin e Dinamos në Kupën e Kampioneve të Europës.
Ishte antar i çmuar e me vlera universale i ekipit kombëtar të Shqipërisë, ku bënte pjesë në gjashtë lojtarët më të mirë të vendit. Ne do të marrim pjesë sot në ditëlindjen e 70-vjetorit të Aliut, një figure shumë të madhe të volejbollit shqiptar dhe i urojmë jetë të gjatë dhe shëndet.
Ai ishte mbi të gjitha një lojtar shumë punëtor dhe nëqoftëse arriti në majat më të larta të volejbollit shqiptar, i arriti vetëm në saj të punës së madhe të tij. Gjatë kohës që drejtoja ekipin e Dinamos e thërrita Aliun për grumbullim. Ishte viti 1966 dhe ekipi i Dinamos merrte pjesë për herë të parë në Kupën e Kampioneve të Europës.
Ne fituam kundër skuadrës italiane të njohur”Virtus” i Bolonjës dhe Bushati në ndeshjen e Tiranës dha një kontribut të shkëlqyer, por për fat të keq nuk e shoqëroi ekipin për në Bolonjë sepse Komiteti i Partisë së Shkodrës për arësye biografike i dha viston negative. Atje u mundëm 3-0, por u kualifikuam me pikaverazh.
Po atë vit, në ndeshjen e turit të dytë, kundër Blokerit të Holandës, iu privu e drejta për të ardhur në Hagë, pasi ai dha sërish një kontribut të madh në fitoren 3-0 të Tiranës.
Atje u mundëm 3-0 n dhe u eleminuam për 1 pikë diferencë. As që diskutohet se po të ishte Aliu në Holandë do të jepte një kontribut të madh.
Në Eleminatoret e Kampionatit Botëror të zhvilluar në Sofje, në vitin 1970 dhe në kampionatin Botëror të Turqisë (Stamboll paraeleminatoret dhe Ankara finalet) zumë vendin e 13-të në 22 shtete pjesëmarrëse dhe Bushati ishte nga kryesorët e skuadrës sonë, ku u dallua për shpirtin luftarak të tij dhe aftësinë e madhe për ta transmetuar tek shokët e tjerë duke ushqyer e frymëzuar natyrshëm mobilizimin e madh tek ata.
Ishte shumë i dashur me shokët, teknikisht shumë i përsosur ndaj trajneri e kishte të lehtë të jepte detyrat. Zakonisht lojtarët e gjatë në mbrojtje nuk janë të mirë ndërsa Aliu dallohej dhe ishte një mbrojtës i rrallë. Dallohej për bllokun shumë të fuqishëm, në sulm dinte të bënte disa mënyra gjuajtjeje dhe forcën goditëse të shutimit e kishte shumë të madhe për arësye se ishte shumë i fortë fizikisht.
Ai ka qenë shumë i disiplinuar dhe respektonte mjaft trajnerët. Ai është një mik i madh i Tiranës”.
