Dimensioni i gafave që bëri Loris Karius ta ofron skena pas vërshëllimës finale të Milorad Maziç. Portieri gjerman ulet në tokë dhe derdh lot si një fëmijë. Dhe askush nga shokët e skuadrës nuk i shkon ta ngushëllojë. Mendon pas pak çastesh Garet Bejl, heroi i finales dhe autori i golit të tretë, dhuratë pikërisht e portierit gjerman.
A do të hyjnë gabimet e tij në historinë e Champions-it, si kandidati kryesor për të fituar çmimin e lojtarit më të dobët të historisë së një finaleje? Në fillim një gol që është vështirë ta shohësh edhe në futbollin amator, me një rivënie që e dhuron topin direkt e në këmbët e Benzemasë. Pastaj, pasi pësoi pa asnjë faj kryeveprën e golit të 2-1 të Bejlit, Karius pret me duart hapur një të majtë pa pretendime të uellsianit.
Dy dhurata të papranueshme në këto nivele, pa dashur t’i heqim asnjë meritë Realit të Madridit. Por kjo finale do të kujtohet mbi të gjitha si kupa e humbur e Kariusit. Dhe madrilenët, pasi vuajtën në çerekfinale me Juven, marrin dhurata të tjera nga portierët kundërshtarë, duke qenë se edhe gjermani tjetër, Zven Ulraish, i dhuroi një tjetër gol Benzemasë në “Bernabeu”, në gjysmëfinalen e kthimit ndaj Bajernit.
Klop provon – Por madhështia e tifozëve të kuq u pa në momentin që trajneri Klop u kërkoi të duartrokisnin portierin. Kush e di nëse trajneri do të jetë ndjerë në faj që nuk i besoi Minjolesë, që për të qenë të sinqertë, ndodhet aty ku ndodhet, sepse nuk është një fenomen.
Xhiroja në fushë mes lotëve me dënesë, duke i kërkuar falje popullit të tij, na afron me dramën e tij sportive, edhe pse duhet të jesh lojtar i niveleve të larta për të kuptuar se çfarë po përjetonte realisht. Por kjo ishte një vetëvrasje, nga e cila ndoshta ai nuk do ta marrë kurrë veten. “Nuk e di çfarë ndodhi. Më vjen shumë keq për shokët. U përpoqën të më inkurajojnë në dhomat e zhveshjes, por unë ndihem shumë keq”, ishin fjalët e Kariusit.
