Rreth 3 vite më parë, një grup nismëtarësh ideuan ngritjen e një permendoreje për Lek Dukagjinin në qytetin e Shkodrës. Thuajse menjëherë, ideja hapi polemika por ngjalli edhe interes për ta mbështetur realizimin e saj. Sot, po mbushen thuajse 2 vite që përmendorja e prodhuar, “mbetet në plastmas” siç shprehen nismëtarët e kësaj ideje.
Gjithçka është realizuar me fonde të mbledhura nga donatorët. Kërkohet vetëm një vend, një shesh, një copë truall publik për ta vendosur. Janë organizuar edhe takime me qeverisjen vendore gjatë këtyre viteve, janë dhënë e marrë premtime për shqyrtimin e kërkesës për një truall ku të vendoset kjo përmendore, akoma nuk ka asgjë konkrete.
Nismëtarët i janë drejtuar edhe “parlamentit të Shkodrës”, Këshilli Bashkiak. As ai, të paktën zyrtarisht dhe deri tani, nuk ka shqyrtuar kerkesën, nuk ka dhënë një përgjigje. Nga ana e tyre, nismëtarët janë të vendosur në kërkesën e tyre, nuk tërhiqen. Qeverisja vendore, ka detyrimin për një përgjigje nismëtarëve, qoftë edhe refuzim i idesë së tyre por të ketë një vendimmarrje zyrtare.
Pushteti delegohet, përmes zgjedhjeve, të cilat për Bashkinë e Shkodrës, janë zhvilluar me 14 maj 2023. Janë 51 burra dhe gra, të cilët kanë në dorë vendimmarjen edhe për çeshtjen e permendores së Lek Dukagjinit. Kanë detyrimin ligjor por edhe moral, ta shqyrtojnë dhe të japin një vendim, pro apo kundër idesë së grupit nismëtar.
Shkodra nuk është vetëm ajo e “vijave të verdha” të periudhës 1945- 1990. Nuk është as ajo që me emrin e saj, emërtohet qark. Shkodra, ka kaluar dhe kalon edhe sot, edhe kufijtë e vilajetit të cilin e emërtoi. Në 2025- ën, mendjet nuk mund të jenë më pak të hapura se një shekull më parë. A nuk mund të gjenden disa këshilltarë, që përtej bindjeve politike, të shtrojnë këtë çeshtje në Këshillin Bashkiak të Shkodrës?! /Nga Sokol N. SOKOLI/
