Sali Berisha ka ndërmarrë një nismë jo të zakontë. Në moshën 77 vjeçare, 8 vite pasi u largua nga postet politike e shtetërore “de jure”, ai ka vendosur të rikthehet. Fillimisht si kryetar PD- je e më pas si kryeministër, nëse rrëzon para kohe apo kur të vijë koha, Edi Ramën. Ëashtë një lëvizje jo e lehtë por ata që njohin Berishën e 31 viteve të fundit, e dinë se nuk dorëzohet lehtë. Madje, nuk dorëzohet kurrë.
Ndërsa palët në PD kanë kryer thuajse të gjitha lëvizjet legale dhe politike, teorikisht jo shumë vonë, do të ketë edhe një fitues në këtë garë të pazakontë. Në këtë lojë, nuk mund të ketë barazim si në futboll. Do të ketë vetëm fitues e të humbur, nga një për secilën anë. Teorikisht fitues i mundshëm mund të jetë edhe Sali Berisha që mund të rikthehet aty e la para pak më shumë se 8 vitesh, si kryetar i PD- së.
Kuvendi Kombëtar i 18 dhejtorit ishte pa frikë e asnjë mëdyshje kuvendi i linçimit publik të Sali Berishës. Të gjithë kishin mprehur shpatat dhe i përveshën atij, duke i mohuar edhe ato arritje të cilat sot shqiptarët i kanë para syve dhe i shfrytëzojnë. Sali Berisha u etiketua jo vetëm si e keqja e madhe e momentit për PD- në e vendin por edhe si e keqja më e madhe e Shqipërisë në 31 vite.
Edhe pse i ashpër maksimalisht që në ditët e para të 1990- ës me të, edhe Edi Rama nuk e ka sulmuar e anatemuar më shumë Berishën se lideri, drejtuesit e lartë, vendorë, deputetë e ish- deputetë të PD- së rreshtuar tani për tani në krah të Bashës. Kishte një garë publike se kush e shan më shumë e më mirë Berishën dhe kush ia ngre piedestalin më të bukur liderit aktual Basha.
Hipotetikisht, brenda pak javëve, muajve, edhe Berisha mund të jetë në krye të PD- së. Moralisht, të gjithë ata që publikisht e anatemuan apo linçuan publikisht atë, duhet të japin dorëheqjet. Kush nga postet politike në PD e të tjerët nga postet politike- shtetërore që morën përmes logos së Partisë Demokratike. Edhe për një arsye të thjeshtë, sepse nëse Berisha vjen në krye, as logo, as vula e as firma nuk do të jenë të njëjta me ato që i emëruan apo kandiduan.
Në fakt, nuk do të ndodhë kështu. Secili nga linçuesit publikë të Berishës, e ka ruajtur të paktën “një as nën mëngë”. Ata që kanë punuar me Berishën në PD apo në institucione shtetërore kur demokratët ishin në pushtet, e kanë të lehtë të kalojnë lumin e të marrin faljen nga Berisha. Një Berishë edhe më gjysh në koncept kur kanë kaluar 16 vite nga ardhja e tij e fundit në pushtet. Sepse gjyshërit falin lehtë e shpejt.
Edhe ata që janë “new entry” në kohën e Bashës, nëse Berisha ngjitet në krye, kanë ndonjë gur pët të luajtur patjetër. Justifikimi i parë është patjetër përkatësia në një familje “me tradita në PD”, i dyti sepse vijnë nga “familje ish- të persekutuarisht”, i treti sepse vijnë nga “familje ish- kulakësh”, i katërti sepse vijnë “nga familje komuniste por që i persekutoi regjimi komunist kur e tradhëtuan atë”.
E pastaj ka edhe justifikime të tjera si vijmë “nga dyer të mëdha”, vijmë “nga familje autoktone që ndërtuan qytete”, vijmë “nga familje tradicionale të djathta që në kohë të Zogut” për të vijuar me lojën e mbiemrave, meritave të paraardhësve, meritave “të spikatura” profesonale. E për ta mbyllur, vijohet me foto- arkivë me poza me Berishën e parë apo të dytë, me perbetime të tipit se “unë kam qenë i detyruar të jem në krah të Bashës por kushërinjtë e mijë ishin me ty”, apo “kisha hall të mos humbisja vendin e punës unë apo një i afërm”.
Këto janë vetëm disa nga justifikimet e mundshme pasi fantazia e kësja kategorie, kalon çdo imagjinatë njerëzore. E gjithë kjo për pak karrierë, për një karrige, për një qoshe të ngrohtë e të pamerituar. E të gjithë ata që sot mbështesin Berishën, nëse ai do të vijë në krye të PD- së, do të vazhdojnë në të njëjtat pozita, për të mos thënë se mund të anashkalohen totalisht.
Dikush mund të pyes më të drejtë, ku i di unë të gjitha këto, si mund ti parashikoj akoma pa ndodhur? Në fakt, nuk i di apo parashikoj vetëm unë. Mjafton të kesh jetuar këto 31 vite në Shqipëri apo të kesh qenë ndjekës i vemendshëm i politikës dhe çdokush lehtësisht arrin në këtë përfundim. Nuk ka arsye dhe as indicie se mund të ndodhë ndryshe. Unë mbase bëj pak ndryshim. Ndërsa shumë i mendojnë në kokë, unë i shkruaj dhe i bashkëndaj. /Nga Blerti DELIJA/