Teatri “Migjeni”, institucioni më i rëndësishëm artirtiko- kulturor në Veriun e Shqipërisë, ka bërë bilancin e një viti. Në rrjetet e veta sociale, ky institucion e konsideron vitin 2024 si “vit artistik të suksesshëm”. Po a ishte vertetë kështu ky vit?
Deshtimi më i madh dhe i dukshëm, është ai i estradës. Nuk ka realizuar asnjë premierë- variete, edhe pse në krye të “Migjeni” ishte një autor, regjisor, aktor i njohur pikërisht për këtë zhanër. Pritshmëritë ishin të mëdha, madje deri në një “rilindje” të këtij zhanri në Shkodër, ku talentet nuk mungojnë. Në fakt, estrada u zhduk nga skena. Festivali Mbarëkombëtar i Humorit, i cili duhet vlerësuar, i organizuar dukshëm me ngutje, ishte e vetmja shfaqje ku u shpalosën elemente të estradës së Shkodrës.
Në publikimin në rrjete sociale, teatri “Migjeni” rreshton edhe shifra: Shfaqje gjithsej: 88 shfaqje që u ndoqën nga 28.227 spektatorëve. Po sa është mesatarja për shfaqje, duke ditur (nga përvoja e kaluar por edhe si të informuar për shkak të angazhimit të përditshëm) se shifrat fryhen ose rrumbullakosen? Rreth 320 spektatorë për shfaqje! Ndërkohë, kapaciteti i “Migjeni” dihet…
Ndërsa mesatarja e spektatorëve për “Shfaqje jashtë teatrit: 11 shfaqje, të ndjekura nga 4.844 spektatorë në skena të tjera”, është rreth 440, pra më e lartë. Pra, spektatorët nuk janë nxitur “të hyjnë” brenda teatrit. Nuk harrohet të përmenden edhe “12 aktivitete të larmishme që pasuruan jetën kulturore të qytetit”, ku me gjasë “meritë” e vetme e teatrit, është vënia në dispozicion e ambjenteve dhe e “prapavijës”. Sigurisht, janë edhe “Shfaqje nga të tjerët: 40 shfaqje që sollën diversitet artistik”, por është e vështirë të kuptohet se nuk ka patur interes nga spektatorët.
Teatri është i qytetit, i Shkodrës, i bashkisë, i shkodranëve, i veriorëve, pikë referimi e padiskutueshme. Ai nuk ka asnjë vlerë nëse nuk krijon, prodhon por të gjitha shumëzohen me zero, kur nuk ngjall interesin e spektatorëve. Jo vetëm kaq, nëse konsiderohen vlera, për arsye të pakuptueshme, shumë shfaqje sa nuk janë regjistruar, të paktën për të pasuruar arkivën e institucionit. Mes tyre, edhe nga 8 premierat e realizuara përgjatë këtij viti.
Citohet edhe fitorja e çmimit ndërkombëtar nga shfaqja “Vizita” fitoi Çmimin e Medias në Festivalin e Sarajevës, edhe pse është e qartë se nuk është meritë e administrimit aktual të këtij institucioni.
Mënyra më e mirë do të ishte të krahasoheshin shifrat me vitet e kaluara, qoftë për numrin e shfaqjeve apo spektatorët. Por nuk ia vlen. Teatri “Migjeni” është ndoshta institucioni që më dukshëm nuk realizoi pritshmëritë e vitit 2024. Arsyet janë të shumta por një është më kryesorja mendojmë: Mungesa e vizionit të drejtuesit, mefshtësisë organizative dhe funksionale.
Për vitin 2024, teatri “Migjeni” mund të konsiderohet i fjetur. Edhe ajo që është realizuar, është propozuar apo ideuar, nxitur apo shtyrë, nga jashtë atij institucioni, me idenë e mbajtjes së ritmit si shumë sektorë të tjerë. “Na ndiqni sërish në 2025 për emocione të tjera të paharrueshme!”, thuhet në publikimin e institucionit. Në fakt, 2025- a duhet të sjellë një reformë të thellë në administrim, artistik, menaxherial dhe ekonomik. Sigurisht, ka nevojë për ndërhyrje edhe në trupën e artistëve, duke i hapur derën elementëve të talentuar, tashmë të evidentuar, sidomos në estradë por edhe në dramë.
Ndoshta nuk është e lehtë, e thjeshtë për njëmijë e një arsye por sidomos në art, Shkodra e shkodranët e kanë shumë të vështirë të tolerojnë. Shumica e tyre mbyllin një sy edhe për rrugën e prishur apo suvatimin e rënë por nuk tolerojnë të mos kenë motiv të shkojnë në teatër. Apo edhe këtu, ndikon shpopullimi…!? Mund edhe të përdoret si argument në fakt… /Nga Sokol N. SOKOLI/
