Në Shqiperi ka dukshem nje rrymë te fortë që po diskretiton të djathtën. E çuditshme kjo pasi e djathta prej shumë kohësh nuk gëzon me pushtet dhe mbështetja popullore dukshem ka rënie. Tendencë keqdashëse kjo apo faj udhëheqësie?!
Tendenca keqdashëse e pozitës është krejtësisht e kuptueshme dhe e justifikueshme në arenën politike, ndërsa alternativa tjetër kërkon vemendje, ndërgjegjësim dhe veprim.
Politikat “e djathta” tashmë mbrohen e çohen përpara nga gazetarë, aktivistë dhe influencer që gjenden brenda të djathtës më së shumti si zgjedhje dhe pozicionim personal se sa si promotorë të ideve dhe boshtit ideologjik.
Ka qartazi një boshllëk udhëheqësie politike, mungojnë personalitetet e forta që do të duhej të mbanin mbi shpatulla beteja realisht të djathta.
Problemi i identitetit që po gërryen te djathtën eshte derivat i një “semundje” që po e quaj elitarizëm, si dhe i një shkeputje totale nga realiteti që do ta kenë të vështirë për ta kuruar. Udheheqësia e djathtë është shndërruar në snobe, veshur nga koka te këmbët me Armani e Versace dhe kur i flasin “plebenjve” shikojnë nga lart poshtë siç bëjnë mbretërorët.
Ndërkohë kontradiktat mes militantëve të fraksioneve të ndryshme pothuajse janë kthyer në beteja. Tashmë kur flitet për bashkim të duket sikur po flitet për Mitin i Sifizit.
Ndoshta origjina e së keqes që po vret të djathten qëndron në faktin se ajo më së shumti përgjatë këtyre viteve është drejtuar nga “gjasme të djathtë”. Këta të fundmit vërtet përgjatë këtyre viteve kanë udhëhequr beteja, por beteja në të cilat as vete nuk kanë besuar, pooor në të njëjtën kohë nuk kanë hequr dore sepse nuk dinin ku tjeter të shkonin…
Nëse e djathta ka vërtet ndermend të rikthehet eprore në skenën politike e më pas fituese e pushtetit do ti duhet të lërë mënjanë fodullëkun e “borgjezise së re” dhe të mundohet të rikuperojë ata individë që misherojnë vlerat e vërteta progresiste të djathta, të rekuperojë mbeshtetësit besnikë që sot ndihen të tallur nga të gjithë, të rekuperojë njerezit që punojnë dhe luftojnë betejat e tyre përditë rrugeve të qyteteve dhe fshatrave të Shqipërisë.
Opozita është shpirt ajo bëhet për njerëzit, me njerëzit dhe tek njerëzit dhe jo me cicerima twitter-i, llogje facebook-u apo alenca të turpshme mes njerëzish që shiten e blihen si në pazarin e gjëse së gjallë të Milotit… /Nga Harris MURANA, publikuar në Facebook/
