
Dita kur grupi i të rinjve, së bashku me mijëra qytetarë antikomunistë të Shkodrës, u ngritën në protestë kundër regjimit komunist dhe vendosën të rrëzonin bustin e Stalinit në qender të qytetit të Shkodrës.
Pati jehonë brenda e jashtë Shqipërisë, u komentua nga mediat ndërkombëtare dhe i hapi rrugën edhe zhvillimeve të tjera demokratike në mbarë Shqipërinë.
Sigurimi i Shtetit kishte rënë në gjurmët e kësaj demonstrate dhe dhjetëra protestues u arrestuan e u dhunuan barbarisht në burgje. Grupi kryesor u dënua me shumë vite burg me akuzën: “Për krijimin e një organizate kundër revolucionare me karakter antisocialist. Për krime kundër Shtetit dhe për përmbysje të tij me dhunë…”!
Nga të gjithë ata, që ishin në krye të kësaj demonstrate, do të veçoj Rini Monajka, i cili ishte një nga dhjetë organizatorët kryesorë që nuk e “njohën” friken e Sigurimit të shtetit komunist shqiptar.
Monajka u rrah, u torturua dhe u dëmtua barbarisht, u dërgua në Kampin e Qafë Barit dhe Burgun e Burrelit, dhe pasojat ishin sakatimi e shpërfytyrimi derisa ato plagë i morën edhe jetën.
Demokracia post komuniste shqiptare fillon me këtë ngjarje, që konsiderohet Demonstrata e Parë Antikomuniste në Shqipëri. Qendrimi i tyre burrnor ishte qëndrimi i popullit shkodran, popullit më të persekutuar gjatë regjimit komunist.
Revoltat e shkodranëve vazhduan me 16 Qershorin 1990, 13 Dhjetorin 1990 dhe 2 Prillin 1991. Janë shkodranët të parët në të gjitha lëvizjet demokratike, shembull frymëzimi për të gjithë shqiptarët.
Janë shkodranët ata, që nuk durojnë më sot, qeverisjen më të inkriminuar e më të korruptuar, e cila vetëm gënjen, mashtron dhe as nuk i shkon ndërmend të bëjne diçka për Shkodrën. Janë shkodranët e shqiptarët, brenda dhe jashtë Shqipërie, që do të dënojnë me votë, më 11 maj, këtë qeveri, që e shpopulloi këtë vend! /Nga Emilia KOLIQI, deputete e Shkodrës, publikuar në Facebook/