Politika shqiptare dhe komuniteti (skllavo- pronar) i biznesit, pa dashur të përgjithsoj ato pak biznese që paguajnë ndershëm, promovon “lëvizjen e lirë” dhe imigracionin e personave nga Nepali apo Bangladeshi si një indikator zhvillimi ekonomik e hapjeje të tregjeve të punës në kuadër të globalizimit dhe mungesës së forcës së punës vendase.
Ndërkohë të gjithë imigrantët që po i afrohen Shqipërisë vijnë nga vende me një nivel pagash edhe me të ulët se Shqipëria:
123 dollar/muaj Nepal
75 dollar/muaj Bangladesh
…e për rrjedhojë edhe me një nivel formimi e kulture shumë më të ndryshëm nga ne, që megjithëse të varfër në 1991 kur filluam emigracionin, kishim së paku dëshirën dhe ëndrrën për t’u përshtatur me një botë e mundësi të reja që vlerësonin njeriun dhe e paguanin atë në mënyrë dinjitoze.
Tashmë në vend që të vijohet me rritjen e pagës minimale, duke qënë se mund të marrim punonjës nga vende më pak të zhvilluara mund të fillojmë t’i ulim edhe më shumë ato… /Nga Bekim MEMA/
