“Pushteti merret me grykën e pushkës dhe mbahet me grykën e pushkës” …është thënia e zbatuar prej të majtëve që prej 24 Majit 1944. Edhe para 3-4 vitesh e kemi dëgjuar në mes të Parlamentit prej një eksponenti të lartë të së majtës, tipik kongresist i Përmetit në mentalitet.
Asnjëherë e majta nuk ka hequr dorë prej historisë kriminale të saj gjatë e pas Luftës së Dytë Botërore. Asnjëherë nuk kemi parë e dëgjuar pendesë për çfarë i kanë shkaktuar kombit. Krenohet me momentet më të zeza jo vetëm të saj, por edhe të historisë së Shqipërisë. Një ish- ministre e qeverisë socrilindase, bashkë me një shpurë “veteranësh” të luftës civile, vendosi sot kurorë në kujtim të Kongresit Përmetit.
Po çfarë ishte ky kongres për shqiptarët?
Në të vërtetë ishte kurorëzim i masave të vazhdueshme të jugosllavëve, që nga 8 Nëntori 1941, për të patur në ndikim të vendimmarrjes së shqiptarëve, në qeverisjen e tyre vasalët e tyre, siq edhe rezultoi, e vazhdon edhe sot e kësaj dite e njëjta linjë.
️Pse ishte antikombëtar e çfarë objektivash kishte Kongresi komunist i Përmetit?
Ishte akt antikombëtar sepse, nuk kishte frymë përbashkuese, nuk kishtë rreth përfaqësimi në më shumë se 2/3 e Shqipërisë. Morën pjesë 188 delegatë ku 90% e tyre ishin nga “Zona Operative” Vlorë, Gjirokastër, Berat, Korçë pjesa tjetër nga Shqipëria e mesme, e vetëm 5-6 “delegatë” nga Veriu i saj.
Objektivi kryesor ishte shpallja e pushtetit të komunistëve në të gjithë territorin, pavarësisht prej vullnetit të shqiptarëve. Politikisht pushtim i pastër i Shqipërisë nga klika sllavokomuniste.
Objektivi i dytë kriminal ishte sulm ndaj popullsisë së Shqipërisë Veriut me qëllim vendosjen e pushtetit të tyre me grykën e armëve. Armiqësi e vëllavrasje ndër shqiptarë. Realisht Kongresi Kriminal i Përmetit vendosi me armë pushtetin e komunistëve, nënkupto pushtetin sllavokomunist. As vetë serbët nuk do të gjenin grup a forcë politike brenda tyre të përfaqësonte kaq bindshëm interesat jugosllave në Shqipëri, siq edhe do të rezultonte pas mbarimit të luftës, se sa PKSH e Enver Hoxha.
Mjafton një fakt për të përforcuar argumentin tim: udhëheqësit komunistë jugosllav theksonin në ato kohë: “reaksionarët kanë pas sukses në bashkimin e popullit të Shqipërisë së Veriut në luftë kundra nesh dhe kanë mundë me bindë atë popull që neve jemi për çështjen serbe e komuniste…”
Komanda e ushtrisë partizane jugosllave, qëllimin e vërtetë të “luftës së përbashkët”, madje edhe vetë themelimi prej tyre i Partisë Komuniste Shqiptare , ishte të kishin ndikim (pushtet) në politikën dhe qeverisjen e ardhëshme, me synim të rimerrnin tokat shqiptare përsëri nën Jugosllavi, që asokohe i ishin bashkuar Shqipërisë. Vendimi i tyre ishte i qartë dhe i realizueshëm vetëm nëpërmjet komunistëve shqiptarë (pa Fe e At’Dhe). Ja se ç’objektiv kishte Jugosllavia në kohën e Kongresit të Përmetit:“…asnjë pëllëmbë e tokës sonë për lirimin e së cilës na luftojmë qysh tre vjet dhe japim bijtë tonë më të mirë të vendit tonë, nuk do të lëmë kërkënd e aq më shumë atyre që kanë mujtë me grabitë krahinat tona me mbështetjen e grupeve t’okupimit”.
Në komunikimet e “miqëve” komunistë jugosllavë, në periudhën 2-3 muaj para Kongresit të Tradhëtisë Kombëtare të Përmetit, ka urdhëra e udhëzime për komunistët shqiptarë se si të forconin partinë e tyre, pasiqë, “…vetëm ajo do të qe garantuesja e zhvillimit të drejtë të ngjarjeve në Shqipëri”. Dmth zhvillimit të drejtë të ngjarjeve sipas interesit të Serbisë!!!
Shtabi komunist jugosllav, për të realizuar planet e tyre në terrenin shqiptar, dërgoi emisarët e vet, te cilet organizuan një kongres, që u mbajt më 24-28 maj 1944 në Përmet, qytet i lirë që nga 13 shtatori 1943, kur ishte larguar garnizoni i ushtrisë italiane. Historiografia jonë komuniste e ka fshehur të vërtetën e Kongresit të Tradhëtisë Kombëtare, si epilog i tradhëtive të njëpasnjëshme të bëra prej komunistëve kundër bashkimit kombëtar në Pezë e Mukje.
Ky kongres famëkeq i preu rrugën dhe i shpalli luftë çdo përpjekjeje për krijimin e një qeverie kombëtare sipas vullnetit të lirë të shqiptarëve pas luftës. Objektivat e këtij kongresi ishin në thelb shpalljen e luftës civile e cila në fakt kishte nisur që me tradhëtinë e Konferencës së Pezës.
Komunistët me 24-28 Maj caktuan këto objkektiva:
1- Të mos lejohej krijimi i çfarëdo qeverie jashtë apo brenda Shqipërisë dhe t’i ndalohej hyrja e Mbretit Zog në Shqipëri;
2- Krijimi i Komitetit Antifashist Nacionalclirimtar me atributet e një qeverie,
3- Krijimi i divizionit të Parë partizan dhe ofensiva mbi Shqipërinë e Veriut.
Menjëherë u urdhërua mësymja e divizionit të parë drejt Shqipërisë së Mesme e të Veriut, ku kreu masakra të përgjakshme. Në bashkëpunim me Korparmatën e II Jugosllave u krijua rrethi i zjarrit mbi Shqipërinë e Mesme e të Veriut. Rezultatet e asaj ofensive dihen: mijëra të vrarë e të plagusur, shumica nga popullsia civile, ku përfshiheshin gra, pleq dhe fëmijë. Rezultati i terrorit komunist, të legjitimuar në kongresin e Pëmetit, ishte marrja e pushtetit nga komunistët dhe vendosja e diktaturës së proletariatit dhe pushtetit të sovjetëve. Nuk ka se si të realizoheshin më së miri planet jugosllave me forcën e tradhëtisë së PKSH-së.
Prandaj ky kongres, jo vetëm nuk duhet kujtuar si një ngjarje historike me interes kombëtar, por përkundrazi, duhet dënuar si Kongresi që shpalli fillimin e luftës civile në Shqipëri, pasojat e tmerrshme të së cilës po i vuan kombi edhe sot.
Kongresi i Përmetit është faqe e zezë e këtij kombi, tradhëti e atyre që e zbatuan, fitore e armiqve që e nxitën. /Nga Av. Ndre MOLLA, pjesë nga studimi i tij në lidhje me veprimtarinë antikombëtare të komunistëve në periudhën 1941-1953/