Mbrëmë takova një mik timin, ishte me vajzat e tij dhe bashkëshorten. E pyeta si ecën puna. Aty u trondita pa masë!
Ai: Jam duke punuar në Ulqin, marangoz!
Unë: Pse?
Ai: Më hoqën nga…!
Unë: Pse?
Ai: Sepse ime shoqe doli në fushatë me Bardh Spahinë! Edhe pse isha çdo ditë në punë dhe jam i filmuar me kamera dhe me listprezencë. Më hoqi drejtori tre ditë pune dhe pushim direkt nga puna, pa asnjë paralajmërim! Tash i jam kthyer profesionit të parë që kam bërë para 20 viteve, të marangozit. Edhe pse kam dy kualifikimeve një profesional për punë në terren aty ku kam punuar dhe të lartën ekonomik!
Unë: Po a bëre padi në gjykatë?
Ai: Po kam bërë! Por ma beso kam babin 82 vjeç në shtëpi dhe e kam të pamundur të lëviz jashtë se do isha larguar pa e menduar dy herë!… Sot shkoj në punë, që jam shumë i kënaqur që e kam edhe këtë, në 5 e 30 të mëngjesit dhe kthehem në 21:00 të darkës. Vajzat po rriten e unë nuk po arrij ti shoh duke u rritë…!
E solla këtë histori reale të një njeriu shumë korrekt në punë, se sa të trishtë dhe të vështirë po e bëjnë jetën në Shqipëri! Një familjari, i cili është në hapat e parë të krijimit të familjes! Atij i plas bombë para syve pushimi nga puna dhe për rrjedhojë me mungesën e prezencës së tij në shtëpi për shkak të drejtorit vuajnë familja e tij, vajzat e vogla, bashkëshortja dhe babai 82 vjeç! /Nga Simon SHKRELI, gazetar, publikuar në Facebook/
