Kryeministri që përuron banesat private! Rastësisht u gjenda në Vermosh këtë fundjavë. Fondi Shqiptar i Zhillimit përmes Agjencisë për Zhvillimin Ekonomik sapo kishte përfunduar rikontruksionin e dy ndërtesave të kohës së komunizmit duke i përshtatur si qendra në funksion të turizmit. Njëkohësisht, qendra e fshatit ishte shtruar me kalldremin tipik të fshatrave malor. Një punë e mirë, por kaq. Një investim i vogël, nga ato që duhet të bëhen çdo ditë me dhjetra në një vend, qoftë ky dhe i varfër.
Të dielën që në mëngjes, i gjithë Vermoshi dukej në shtetrrethim. Forcave të shumta të policisë, u shtoheshin me dhjetra automjete të nëpunësve të shtetit. Ministra, zyrtarë ministrish, deputetë, nëpunësit e Bashkisë dhe ata të kryeministrisë, kishin zaptuar gjithë fshatin. Me qindra. Ndërkohë rreth orës 11, në qiell filloi të kumbonte zhurma e një helikopteri. Brenda pak minutash në Vermosh u ul kryeministri.
Me dhjetra kamera xhironin ato 50 metra katrorë ku ishte kryer investimi. Kryeministri mbajti një fjalim të gjatë direkt dhe teksa fliste duartrokitej nga vartësit e tij të shumtë që kishte sjellë nga Tirana. Nga ana tjetër, funksionarët e tjerë të qeverisë shpjegonin nëpër intervista planet e mëdha të qeverisë për zonën dhe per turizmin. Ndoshta ndonjë nga ato intervista ka qenë e financuar edhe me para publike. Fundja vetëm Ministria e Bujqësisë ka fond të posaçëm 600 milionë lekë në vit, vetëm për të promovuar arritjet e qeverisë. Por kjo është një çështje tjetër.
Mua më pëlqen të bëj llogari. Fundja numrat janë e vetmja gjë që kemi më afër të vërtetës. Fillova të mendoj se sa mund të ishte kostoja totale e rikonstruksionit të dy godinave dhe 30 rrasave të gurit dhe sa mund të ishte kostoja e mobilizimit të gjithë shtetit në Vermosh. Nuk i kam shifrat e sakta, por kam shumë frikë se vetëm kostoja e karburantit të hëlikopterit, me të cilin fluturoi kryeministri nga Tirana në Vermosh, e tejkalonte gjithë investimin. Kjo është qeveria që kemi.
Doja ta xhiroja të gjithë atë teatër qesharak. Por nuk kisha mundësi se më kishte lënë bateria e telefonit. Në Vermosh dhe në Lëpushë shumicën e kohës nuk ka drita. Edhe atëherë kur ka, tensioni është në rastin më të mirë 130 volt. Duke parë ceremoninë e madhe të show- t, një nga punonjësit e bujtinës, ku po qëndroja, nisi të fliste me inat.
“Në vend të shtrojnë një kabull për dritat, sjellin gjithë shtetin këtu për 30 rrasa guri”, mermeriti. Nisa të qesh. Por marrëzia nuk ishte e thënë të mbaronte me aq.
Pak metra tutje qendrës së Vermoshit, 4 qytetarë kishin ndërtuar banesat e tyre private. Ishin disa shtëpi të vogla, por të hijshme, tipike për fshatrat turistike malore. Të katër këta qytetarë, u dekoruan nga kryeministri sepse kishim ndërtuar nga nje shtepi. Motivin e dekoratës nuk e mora vesh.
Por jetojmë në kohë të çuditshme. Qeveri që dekorojnë njerëzit se ndertojnë banesa. Kush do ta kishte menduar. Ndërkohë mendimet mi nderpreu një zhurmë e fortë. Ishte gjeneratori i bujtinës që u ndez. Qeveria e kishte përfunduar show- n. Dritat në Vermosh u fikën sërish. /Nga Klodian TOMORI, gazetar/
