E kam parë për herë të parë në grevën e studentëve të Universitetit “Luigj Gurakuqi” të Shkodrës në vitin 1991. Kishte flokët e gjata dhe binte ne sy menjëherë. Hipi në strehën e godinës së Shkencave Ekzakte asokohe dhe mbajti një fjalim të zjarrtë para studentëve e qytetarëve në shesh.
Me kalimin e viteve, u afruam dhe miqësuam më shumë, sigurisht me takime më të radha për shkak të angazhimeve të secilit. Bashkë me vëllanë Alfons Grishaj, Eduarti apo Edi siç e thërrisnim ne, ishin në radhët e para të ndryshimeve demokratike në këtë vend që nisën në vitin 1990.
Edi, i dashuruar me shkollimin e dijen, nuk iu nda asnjëherë atyre. Vazhdimisht duke lexuar, vazhdimisht duke studiuar duke arritur në nivelet më të larta të shkollimit në vend. Nuk reshti asnjëherë të përthithuri dije dhe natyrisht, duke i përhapur ato nga tavolinat e lokaleve me shokët e miqtë, deri tek studiot televizive lokale e kombëtare për të gjithë shkodranët e shqiptarët.
Miku ynë Armando Lohja, më kujtoi sonte, pasi mësuam lajmin e trishtë të ndarjes së parakohëshme nga jeta, kafetë e mëngjesit dhe orët që kalonim duke biseduar, debatuar por edhe bërë humor me njëri- tjetrin. Para disa ditëve, e pashë nga larg. U përshendetëm, por për shkak të impenjimeve, nuk patëm mundësi të pinim një kafe, që do të kishte qenë mbase e fundit me Edin.
Nuk kishte shumë kohë që kaloi edhe Covid- 19. Sëmundja e lodhi mjaft, u shtrua në një nga spitalet në Tiranë, por fatmirësisht e mundi virusin. Përmes telefonit, ndërsa luftonte me Covid- 19, Edi përcillte sërish forcë dhe optimizëm.
Sot lajmi i tmerrshëm. Edi largohet nga familja, të afërmit, miqtë e shokët. Pa më të voglin dyshim, një vlerë e Shkodrës, vlerë që meritonte shumë më tepër nga sa mori. Atyre që e kanë njohur, do ti mungojnë bisedat në tavolina kafesh, shpjegimet dhe informacioni për çfarëdolloj teme e çeshtje, këmbëngulja për të treguar deri në detaje por edhe “kapërcimet pindarike” që i përdorte ndonjëherë. Kolegëve besoj se do ti mungojnë mendimet, analizat e opinionet e Edit në studio televizive. Por sigurisht, humbja është shumë e madhe për bashkëshorten, djalin e tyre, vëllanë Alfonsin dhe të gjithë familjarët e tjerë.
E kam të vështirë të të them lamtumirë, sepse dua të kujtoj se përsëri do pimë kafe bashkë, do të përshendetemi e ngacmohemi me batuta rrugëve të Shkodrës…
Edi, parajsa është shtëpia jote e re. Sepse ti e ke merituar atë plotësisht. Pushofsh në paqe mik! /Nga Blerti DELIJA/
Për bashkëpunime, publikime reklamash, njoftimesh në ShkodraWeb, mund të shkruani në SMS, Whatsapp, Viber +355 67 300 20 70 ose mail: info@shkodraweb.com në çdo kohë!
