Skender Drini mbushi 10 vite mungesë fizike në këtë botë. Një mungesë që natyrisht ndjehet por edhe nuk ndjehet. Për miqtë, ata që e njohën, ai nuk është larguar asnjëherë. Janë të rralla rastet kur dy miq të tij mblidhen edhe për një kafe dhe Skender Drini nuk përmendet. Pak ditë më parë, në një takim të rastësishëm me mikun e tij të afërt Zija Vukaj, në vetëm 10 minuta bisedë, ishte edhe Skender Drini…
Ky përvjetor i 10- të, është ndryshe nga të gjithë përvjetorët e kaluar. Fati apo Zoti deshi që pak ditë përpara, të ndërronte jetë Karolina, gjëja më e shtrenjtë dhe e shenjtë për Profesorin. Duket gati- gati si një skenar që “vetmisë” aty ku ndodhet Skender Drini, ti vijë fundi. Dhe fundi i erdhi në “mënyrën më të mirë të mundshme”, nëse kjo shprehje mund të konsiderohet e përshtatshme në mes këtyre rreshtave.
Tashmë, Skender Drini nuk ka më asnjë merak, personi të cilit i dedikoi jetën tokësore, tashmë është pranë tij. Nuk ka nevojë të mbajë “kasavete” për Karolinën sepse tashmë e ka pranë përjetësisht gjithmonë. Ndërsa këtu poshtë, boshlleku i lënë nuk plotësohet e vështirë të plotësohet. është vështirë të ekzistojë një individ i dytë si Skender Drini, me të gjitha virtytet e “veset” tek një qenie e vetme njerëzore.
E miqtë e tij, sot ndoshta e kujtojnë më me pak trishtim se pervjetorët e tjerë. Kudo që të jetë, në çfarëdo forme të ekzistojë, Skender Drini prej disa ditësh, është më pak i mërzitur. Ndoshta aspak i mërzitur, mbase i lumtur me Karolinën e tij në krah! /Nga Blerti DELIJA/
