E urrej gjuhën e urrejtjes dhe klimën e zymtë të fushatave zgjedhore, ku themelet nuk jan tek risitë dhe përmirësimi por në fyemjen e kundërshtarëve politikë. Problemi asht se kjo gjuhë dhe kjo ndjesi po zmadhohet rrezikshëm ndër shqiptar që bahen copash mes vedit, tuj prishë miqësi dhe njerëzi për parti. Kjo gjuhë e ban vendin tonë ma gri, e ban ma të vështirë me u jetue përtej partive politike.
Ideja politike duhet me u diskutue mes njani- tjetrit duke e respektue mendimin e çdokujt. Shumë nga ju më kanë pyet se pse zgjodha Partinë Socialiste. Sepse atje ku jetoj dhe punoj ndër male, jeta jeme ka kenë e fokusueme në punë tuj mundue me sakrifica me ba ma të mirën. Kanë kalue shumë miq vizitor, kanë kalue dhe shumë gazetarë të huej dhe kjo falë punës krijuese në komunikim në rrjete sociale dhe miqve brenda sektorit.
Ajo që m’ ka ba pershtypje asht se në këto vite tek unë nuk kaloi asnjë aktivist apo lider i forcave të alternative politike për t’ më pyet “Marjanë si i ke hallet, çka mendon se duhet përmirësu, a po na bashkohesh?”. I vetmi person që më ka nxitë dhe inkurajue ka kenë Benet Beci. Ai më tha se “pse nuk e tenton Marjanë, thueja Ramës masi ta njeh rrugëtimin, merre kurajon e hyni kësaj rrugë sepse ti je një vajzë që frymëzon në komunitetin tand dhe jo vetëm, e se bashk mund t’bajm gjana t’mëdhaja për Shkodër locen”. Dhe mbas diskutimit me Benetin kam mendue me vedi se si asht e mundun që kyt gja që ma tha ai, nuk kaloi t’ ma ofronte asnjë alternativë tjetër politike? Kjo për mue kallxon se sa asht vëmendja te rinia e te ndryshimi…
Ndoshta e kam gabim por ndjej një farë xhelozie për rininë që ja ka dale vetëm, me kriju hapësina e me frymëzue të tjerë. Sikur një lider duhet me pasë me vete veç turma dhe jo dikan tjetër që ja ka dalë vetë?! Ju uroj nji jav plot frymzim!
Me shumë respekt, neomalsorja. /Publikuar në Facebook nga Marjana KOÇEKU/
