PS ka nisur fushatën zgjedhore. Edi Rama vazhdon prezantimin e kandidatëve të 30 qershorit. Por ka një merak të madh: Opozitën “e vjetër”, atë jashtë Parlamentit! Deri tani, nuk ka artikuluar asnjë premtim të veçantë për bashkitë ku ka prezantuar kandidatët. Po janë qindra minuta të harxhuara për Lulzim Bashën, Sali Berishën…
Është e qartë se edhe vetë Ramës nuk i shijon kjo fushatë pa patur përballë opozitën e vertetë. Nuk është e vështirë të kuptohet se kjo fushatë e kryeministrit është “sa me u gjetë Kola në punë”, për të perifrazuar një skeç të njohur të Estradës së Shkodrës.
Shefi i qeverisë e di se nuk ka askënd përballë. Edhe Patozi nuk i doli gjë. Krijesa e tij e parakohëshme dhe shtatanike me mbiemër “demokratike” nuk ngjiti. Madje, u demaskua shumë keq dhe po i prish në vend që ti rregullojë punë Ramës.
Të vetmit që po kënaqen me këtë fushatë, janë kandidatët që fërkojnë duart të rrëmbejnë pa garë bastionet historike të PD-së. Edhe pse e dinë se më lehtë “mund të shohin veshët pa pasqyrë se të marrin këto bashki” me zgjedhje normale, u duket “trimëri” e madhe të sillen si “kali në lëmë” për të bindur votuesit se alternativa e tyre do të jetë më e mirë se alternativa…e askujt. Përtej egos së përjetshme që politika të ushqen, është e turpshme të dalësh publikisht në takime publike, të shash e të mallkosh kundërshtarin që…nuk eksziton dhe të ka rrahur gjithmonë në fushën e lojës dhe me arbitër.
Ka edhe nga ata, që po e perjetojnë me ankth këtë fushatë të pazakontë. Pikërisht ish- deputetët që lanë mandatin për të marrë drejtimin e bashkive. Situata e paqartë mund ti përballë me moszhvillimin e zgjedhjeve me 30 qershor dhe me…zgjedhje politike të parakoheshme. Ankthi lidhet me faktin e kandidimit në zgjedhjet e rradhës vendore por edhe me vendosjen e emrave në vende të sigurta të listave të deputetëve. Ata që e njohin Ramën nga afër, e dinë se nuk shquhet si fjalëmbajtës i madh dhe jo pak vendime i merr në varësi të humorit të çastit apo ndikimit të momentit nga dikush pranë tij.
Duke folur me gjuhën e sportit, Rama mund të jetë “hilacak” por është lojtar. Ka luajtur fort dhe i pëlqen të luajë fort, duke mashtruar mbase “dorë për dorë” politikanë shqiptarë, por edhe ata ndërkombëtarë. Ka luajtur edhe me Berishën, luajti në 2007-ën dhe në 2011-ën…rezultatet dihen. Edhe si ish- sportist (edhe pse jo i spikatur) Rama ka provuar humbjen dhe fitoren, siç edhe në politikë. Prandaj është e sigurtë se kjo betejë vetmitare drejt 30 qershorit nuk i shijon, nuk e tërheq, nuk i pëlqen.
Edi Rama, pas 16 shkurtit, nuk ka hyrë në valle por e kanë tërhequr në valle. Natyrisht, që nga 2005-a ka patur dhe ka shtuar “borxhe” të cilat duhet ti paguajë në një mënyrë apo tjetër. Një nga këto mënyra është edhe rrugëtimi i sforcuar drejt 30 qershorit por me lutjen, pa zë por me mendje, që e përsërit shpesh: Bëje Zot ëndërr! Ose…inshallah fiton Basha! /Shënim i ShkodraWeb/
